Lui op Langkawi
Door: Annelize
Blijf op de hoogte en volg Annelize
03 Februari 2012 | Maleisië, Kampung Lubuk Buaya
1 feb t/m 3 feb
Ik ben op Langkawi om uit te rusten, niets te doen, te genieten. De eerste dag geef ik mezelf dan ook de opdracht om de hele dag met een boek bij het zwembad te zitten en niets te ondernemen. Dat lukt prima en bevalt ook nog eens uitstekend! Ik kom alleen van mijn plek voor de lunch en voor het diner.
De volgende dag wil ik toch ook wel wat dingen zien. Ik kom hier waarschijnlijk maar één keer in mijn leven en weet zeker dat ik als ik de twee dingen die ik op voorhand had uitgezocht om te gaan bekijken, de cable car (hoogste in Maleisië) en het aquarium (grootste van Azië), niet bezoek, dat toch een knagend gevoel zal opleveren. Ik huur een scootertje (de auto staat nog op het vaste land) en rijd naar de cable car. Het is een beetje een pretpark, maar toch zeer de moeite waard. Het is toch een hele belevenis zo hoog boven de grond te zweven. Boven op de berg is een enorme vrij hangende loopbrug gemaakt. Hier merk ik dat ook ik niet helemaal vrij van hoogtevrees ben.
Als ik weer beneden ben rijd ik het eiland een beetje rond en na een heerlijke (late) lunch vlij ik me rond half vier neer op mijn vertrouwde ligbed bij het zwembad.
De derde (en helaas laatste) dag van mijn verblijf hier heb ik eigenlijk zin om weer niets te doen. Ik wist niet dat niets doen ZO heerlijk kon zijn! (dat zo'n uitspraak nog eens mijn mond zou uitrollen!) Toch staat het aquarium nog op het lijstje. Gelukkig is dat dichtbij (kwartiertje lopen) en kan ik toch een substantieel deel van de dag op mijn reeds geliefde plek bij het zwembad doorbrengen. Het aquarium zelf? Ach, ik ben blij dat ik er geweest ben. Sommige tanks zijn mooi aangelegd en ik heb weer wat nieuwe vissen gezien. Maar de oppervlakte die besteed is aan het fastfood restaurant en (vooral) de souvenirshops, is ongeveer net zo groot als de oppervlakte die de vissen is toebedeeld.
Tja, nu dan de laatste avond hier. Helaas, helaas. Maar morgen rijd ik zo'n 600 km naar het zuiden om daar Frank weer op te pikken en gaan we zondag naar Taman Negara, het nationale park van Maleisië en het grootste aaneengesloten stuk regenwoud op het schiereiland. Daar zullen mijn hiking boots weer dienst moeten doen!
Ik ben op Langkawi om uit te rusten, niets te doen, te genieten. De eerste dag geef ik mezelf dan ook de opdracht om de hele dag met een boek bij het zwembad te zitten en niets te ondernemen. Dat lukt prima en bevalt ook nog eens uitstekend! Ik kom alleen van mijn plek voor de lunch en voor het diner.
De volgende dag wil ik toch ook wel wat dingen zien. Ik kom hier waarschijnlijk maar één keer in mijn leven en weet zeker dat ik als ik de twee dingen die ik op voorhand had uitgezocht om te gaan bekijken, de cable car (hoogste in Maleisië) en het aquarium (grootste van Azië), niet bezoek, dat toch een knagend gevoel zal opleveren. Ik huur een scootertje (de auto staat nog op het vaste land) en rijd naar de cable car. Het is een beetje een pretpark, maar toch zeer de moeite waard. Het is toch een hele belevenis zo hoog boven de grond te zweven. Boven op de berg is een enorme vrij hangende loopbrug gemaakt. Hier merk ik dat ook ik niet helemaal vrij van hoogtevrees ben.
Als ik weer beneden ben rijd ik het eiland een beetje rond en na een heerlijke (late) lunch vlij ik me rond half vier neer op mijn vertrouwde ligbed bij het zwembad.
De derde (en helaas laatste) dag van mijn verblijf hier heb ik eigenlijk zin om weer niets te doen. Ik wist niet dat niets doen ZO heerlijk kon zijn! (dat zo'n uitspraak nog eens mijn mond zou uitrollen!) Toch staat het aquarium nog op het lijstje. Gelukkig is dat dichtbij (kwartiertje lopen) en kan ik toch een substantieel deel van de dag op mijn reeds geliefde plek bij het zwembad doorbrengen. Het aquarium zelf? Ach, ik ben blij dat ik er geweest ben. Sommige tanks zijn mooi aangelegd en ik heb weer wat nieuwe vissen gezien. Maar de oppervlakte die besteed is aan het fastfood restaurant en (vooral) de souvenirshops, is ongeveer net zo groot als de oppervlakte die de vissen is toebedeeld.
Tja, nu dan de laatste avond hier. Helaas, helaas. Maar morgen rijd ik zo'n 600 km naar het zuiden om daar Frank weer op te pikken en gaan we zondag naar Taman Negara, het nationale park van Maleisië en het grootste aaneengesloten stuk regenwoud op het schiereiland. Daar zullen mijn hiking boots weer dienst moeten doen!
-
03 Februari 2012 - 11:38
Roel:
en alvast van harte gefeliciteerd! -
07 Februari 2012 - 08:56
HIEPERDEPIEP:
Hoera, hoera, hoera! -
07 Februari 2012 - 12:16
Jerome:
He Luiaard,
Heerlijk he, af en toe even alleen maar helemaal ontspannen.
Een owru yari fristeri vanuit het koude Friese, dat wil zeggen een dikke verjaardagsknuffel op je laatste oude jaarsdag.
Ik ga zo de sloot op en lekker een stukje schaatsen. Jij bent waarschijnlijk als een gek aan het nadenken of je niet toch een paar weken langer in de zon blijft en gelijk heb je.
Fijne verjaardag morgen en tot gauw weer. -
07 Februari 2012 - 14:42
Harry:
VAN HARTE GEFELICITEERD! -
07 Februari 2012 - 19:52
Tanja:
Hoi Annelize,
Vandaag is het jouw dag, hoor! Ten eerste: van harte gefeliciteerd & ten tweede heb ik je reisverslqg vandaag integraal bekeken: leuk allemaal weer! Wat een heerlijk vrij gevoel zul je hebben! Ik hoop dat de huidige jungledagen (als ik het goed begrepen heb) goed bevallen (wel ook weer zweterig, denk ik?) en alvast een heel goeie reis richting Apeldoorn :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
