Taiping & Pulau Penang

27-01-2012
Vandaag wil ik Bukit Larut (Maxwell Hill) op. Dit is het oudste hillstation van Maleisië en volgens de gids biedt de top een prachtig uitzicht over de omgeving. Je kan 9 km omhoog lopen of kiezen voor de luie optie, je met een jeep naar boven laten brengen. Gezien de hitte en mijn groeiende reis-vermoeidheid, ga ik voor deze tweede optie. Het loket waar de jeep- kaartjes te koop zijn, opent om 8:00 uur. Ik ben er om 8:15 en alle kaartjes voor die dag zijn al uitverkocht. Dan toch maar lopen? Ik besluit in ieder geval een stuk omhoog te gaan. Na 2 km zweet ik al zo dat het water in straaltjes van me afloopt. Toch nog maar even verder lopen. Na 3 km spreek ik een ouder Chinees echtpaar, waarvan de vrouw zegt dat zij in 3 uur naar de top kan lopen. Hmmm, dat is nog 2 uur.... Misschien red ik het? Ik loop nog 2 km verder omhoog. De weg is stijl, ik 'regen' zweet en raak behoorlijk vermoeid. Als ik bij een (helaas gesloten) teahouse aankom, op 4 km van de top, besluit ik terug te gaan. Dit is echt te zwaar in deze warmte. Onderweg naar beneden geniet ik van de natuur, de vogels en de apen. Terug aan de voet van de heuvel loop ik terug naar Taiping. Bij de eerste de beste gelegenheid stop ik voor een lunch. De curry is echt hemels! Of komt dat door mijn vermoeidheid en hongergevoel?

Terug in het hotel neem ik een douche en blijf op mijn kamer om de hitte te ontvluchten. Als ik om 16:00 nog even naar buiten ga om een rondje te lopen en ergens iets te drinken, ben ik weer doornat van het zweet. Ik begin bijna de airco te waarderen...

28-01-2012
Om te ontbijten ga ik naar dezelfde tent als waar ik gisteren de lunch had. De roti cenai is er ook weer heerlijk. Ik snap niet goed waarom ik hier steeds de enige gast ben.

Ik rijd naar Pulau Penang. Daar verblijft Armanda (collega trainer) op dit moment ook met haar Maleise vriend, Jaz. We ontmoeten elkaar voor de lunch. Het is super leuk haar hier met Jaz te ontmoeten! De rest van de middag word ik door hen meegenomen en rijden we het eiland rond. Heerlijk om even niet zelf te hoeven rijden en te kunnen genieten van de uitzichten. We stoppen regelmatig en ik krijg de kans om allerlei nieuwe dingen te proeven: mangosteen (heerlijk!), durian (jawel, eindelijk eet ik deze befaamde vrucht!) en diverse proeverijtjes van eten en drinken. Het is echt een supermiddag, relaxed en gezellig. Tegen zessen ben ik toch wel moe van deze lange dag en word ik door Armanda en Jaz netjes bij mijn hotel afgeleverd.