Verblijf in Ubud

Hoi allemaal,
dit keer weer wat sneller achter de pc. Ik ben nogsteeds in Ubud en geniet er met volle teugen van. Het vorige bericht had ik 's avonds geplaatst en door de vermoeidheid Munduk in Kundu veranderd ha ha.. nu maar even verbeterd in het vorige bericht.

10 september
Als ik wakker word merk ik dat ik ongesteld ben geworden. Geheel onverwacht: 5 dagen te vroeg!! Dat verklaart (mede) mijn vermoeidheid gisteren. Het nadeel is dat ik meteen naar de supermarkt moet rennen, omdat ik mijn van thuis meegenomen spullen in Tulamben heb achter gelaten omdat ik verwachtte daar terug te zijn voordat ik het nodig zou hebben. Het goede, nee, uitstekende nieuws is dat ik er nu straks tijdens het duiken vanaf ben! yippee!!
De hoteleigenaar zegt dat hij misschien toch een kamer voor mij heeft, maar dat hij dat pas rond 11:00 zeker weet. Ik spreek daarom af dat ik eerst de monkey forest ga bezoeken en dan terugkom om te checken of de kamer inderdaad vrij is. Het monkey forest is een soort park waar -inderdaad- veel apen rondlopen. Als toerist kun je er trossen bananen kopen om de apen te voederen. Ik doe dat niet, maar de mensen die dat wel doen worden door de apen besprongen en beklommen en het gegil is dan ook niet van de lucht. Ik ga even op een bankje zitten en na een tijdje komen 3 apen op mij af: een gote, een middelmaatje en een kleintje. Ik blijf rustig zitten. Als het kleintje aan mijn fototas begint te knagen, trek ik de tas een beetje weg. Het middelste aapje denkt kennelijk dat ik aggressief ben tegen de kleine, want hij stormt op me af en geeft me een klap op mijn voorhoofd, springt weer van me af en blijft me met ontblote tanden aankijken. Ik besluit voor de lieve vrede maar rustig mijn tas te pakken, op te staan en verder te lopen. Alles in een langzaam tempo, zodat ze niet schrikken.
Terug in het hotel blijkt er toch geen kamer te zijn en ga ik op zoek naar iets anders. Ik kom terecht bij Sri Ratih bungalows, waar ik keuze heb uit verschillende kamers en de naar mijn smaak mooiste uitzoek. Hoewel sommige hotels/guesthouses hier stampvol zitten, lijkt deze wel uitgestorven en lijk ik de enige klandizie.
Omdat ik vandaag niet zoveel energie heb, maak ik er verder een lui dagje van met wat rondlopen, hier en daar wat drinken en eten, een voetmassage; kortom mij onderdompelen in de sfeer van Ubud.

11 september
Het regent! Omdat ik het naar mijn zin heb in Ubud, beluit ik hier nog even te blijven (ondanks de regen). Daarmee komt een ander plan, de beklimming van de vulkaan bij Danau Batur, te vervallen. Ik merk dat ik meer zin heb om alles traag te doen dan als een razende toerist alle hoogtepunten af te lopen. 's ochtends bezoek ik de Goa Gajah, oftewel olifantsgrot. Bij de ingang van het complex staat dat het strikt verboden is voor vrouwen tijdens hun menstruatie om het complex te betreden. Hoewel ik over het algemeen zeer veel respect heb voor de plaatselijke religie en gebruiken, besluit ik dit keer maar te doen alslof het mijn neus is die bloedt. Tijdens de duur van mijn bezoek regent het de hele tijd, dus misschien dat de (weer)goden mijn bedrog toch doorhebben.
Na het bezoek zit ik nu in het internetcafe. Vanmiddag wil ik nog naar de botanische tuin hier en me nog eens lekker laten verwennen met een gezichtsbehandeling en/of massage. :-)