Weer thuis

Hallo allemaal,

dit is dan mijn laatste berichtje op deze site, want.... ik ben weer onder jullie in dit regenachtige land. Nog even de laatste dagen weergeven:

28 februari (vervolg)
Zoals ik in het vorige bericht al aangaf: vandaag "moet" er geshopt worden. We lopen van het ene kleding/souvenirwinkeltje naar het andere en het aantal aankopen groeit gestaag. Ik loop al een paar dagen met het idee rond om ook iets op maat te laten maken. Dat is echt iets om in Thailand te laten doen en je struikelt hier letterlijk over de maatwerk-winkels. Ik besluit het door te zetten. Jerome zal "even" meegaan en zegt dat als het te lang duurt dat hij vast bij het zembad zal gaan liggen...Na de lunch lopen we zo'n zaak binnen. De verkopers pakken het goed aan: terwijl ik de boeken zit te bekijken voor de dameskleding, wordt Jerome aangemoedigd om toch ook een pak te laten maken. "No, no", is zijn verweer, "I leave tomorrow morning early!" Maar dat is geen argument, want ze beloven dat het pak vandaag nog gemaakt kan worden... na nog wat meer aanmoediging (en ik doe natuurlijk ook mee door te zeggen dat het toch wel erg mooi is, zo'n pak), gaat hij overstag en laat zich ook een pak aanmeten. Mijn keuze is gevallen op twee jurken. Eén echte lange, voor speciale gelegenheden en één wat kortere, die ik hoop ook vaker te kunnen dragen. In eerste instantie wil ik ook nog een top (soort blouse) laten maken, maar ik kan geen stof vinden die naar mijn smaak is. Na dit avontuur gaan we dan eindelijk terug naar het hotel om nog even te genieten van het zwembad. Maar niet te lang, want Jerome moet om 17:00 terug naar onze maatwerkwinkel voor de eerste pasbeurt. De broek is al klaar en ik val helemaal stil: het is echt prachtwerk! Het vest en het jasje zijn nog in ruwe vorm, maar kunnen voor de maat al gepast worden. Ik word helemaal enthousiast en besluit alsnog de top bij te bestellen. Ineens vind ik ook de stof die ik ervoor wil hebben.

1 maart
Vandaag vertrekt Jerome en ik moet weer van hotel verhuizen. Omdat ik vandaag ook weer ga duiken, moet ik weer vroeg op en na een kort afscheid, verlaat ik het hotel nog eerder dan Jerome. Mijn rugzak neem ik mee. Die blijft vandaag in het duikcentrum, zodat ik hem vanavond mee kan nemen naar mijn nieuwe stek.
Op de boot blijkt vandaag een speciale gast te zijn: een professionele video-filmer, die de dag van vandaag zal filmen en dan kan je aan het eind van de dag die video kopen. Als je geïnteresseerd bent, moet je dat 's ochtends aangeven, dan zorgt hij dat je er zeker op komt. Normaal ben ik niet zo van die dingen, maar ineens heb ik er wel zin en en dus geef ik aan dat ik er wel op wil komen te staan en als we dan ook nog mooie dingen te zien krijgen onder water.... we hebben geluk: het blijkt een topdag kwa duiken te zijn: 3 leopard sharks, een mooie rog, bijzonder gekleurde morenen, ghost pipefish, een zeeslang en vele vele vissen. Ze staan allemaal op de video en dus is het besluit om hem te kopen snel gemaakt en ik ben er blij mee.
's avonds ga ik voor mijn eerste pasbeurt terug naar de maatwerkwinkel. De top en de lange jurk zijn in ruwe vorm klaar. De korte jurk is er nog niet: ze willen eerst de lange jurk maken en die dan "copieren" voor de korte jurk. Het is erg wennen als ik de kleding aan heb en heb niet de super-enthousiaste reactie die ik had bij het pak van Jerome. Er moet nog veel aan gebeuren en op sommige plekken zit het duidelijk te strak en op andere plekken weer te wijd. Maar afwachten wat de tweede pasbeurt, morgen, oplevert....

2 maart
Oorspronkelijk had ik het plan om vandaag eens écht rustig aan te doen en een dag eens écht van het zwembad bij mijn nieuwe hotel te genieten (ik heb ondertussen geleerd dat als ik samen met Jerome afspreek om "een dagje lekker lui bij het zemdbad te liggen" synoniem is voor: "een dag intensief shoppen"). Maar ja... het is wel de laatste dag dat ik nog zou kunnen duiken... en gisteren was het duiken wel écht helemaal fantastisch.... en... afijn, ik besluit toch weer te gaan duiken! Het wordt niet zo'n spectaculaire dag als gisteren, maar het is en blijft toch een heerlijke bezigheid! Wel zie ik de eerste zeeschildpadden van deze vakantie. Het enige wat niet gelukt is met al die duiken is een walvishaai (de grootste haaiensoort) te zien, dus ooit moet ik toch nog terug... ;-)
Het laatste keer dat ik samen met Jerome dineerde, waren we op zoek gegaan naar speciale vissoorten. Overal hadden ze toen barracuda en haai, twee vissen die ik nog nooit had gegeten. We hadden toen beiden barracuda genomen (errug lekker!) en ik besluit vanavond toch ook nog ergens haai te gaan eten. Een mens moet tenslotte alles proberen! Ik loop langs alle restaurantjes waar ze de vissen buiten op ijs hebben liggen, zodat je kan zien wat ze hebben en kan aanwijzen wat je wil. Maar, helaas, vandaag hebben ze nergens haai. Ik loop wel 3 keer langs alle restaurants, maar nee, echt nergens haai vandaag. Barracuda's genoeg... had ik het nou maar andersom gedaan!
Vanavond ook de tweede pasbeurt. De top en de jurk zitten al veel beter en ik begin eraan te wennen mezelf in deze sjieke outfit te zien.... ja, ik krijg er weer veel plezier in en ben blij dat ik het besteld heb. Vooral de top, die ik dus bijna had laten zitten, vind ik erg mooi. Ik word gevraagd om morgenavond terug te komen voor de laatste pasbeurt, maar nee: dan ben ik al weg! Kennelijk waren ze dat vergeten of had ik het niet duidelijk genoeg gezegd, want ze reageren geschrokken en moeten nu alsnog haasten om ook de andere jurk af te krijgen.

3 maart
De laatste dag in Ao Nang, de laatste dag in Thailand. Vandaag doe ik niet zoveel meer. Een beetje rondlopen (ik ontdek nog een hele straat met restuarants langs het strand, die Jerome en ik helemaal gemist hadden tot nu toe), hier en daar wat eten en drinken en om 13:00 uur weer terug naar de maatwerkwinkel. De lange jurk is klaar. De top bijna, alleen de knopen moeten er nog aangezet worden en de korte jurk is ook al vergevorderd. Toch moet daar nog wel wat aangedaan worden, want de mouwen zijn anders dan bij de andere jurk en dus konden ze die niet copiëren. Met als gevolg dat daar nog wel wat aan bijgesteld moet worden. Om 17:00 moet ik weer terugkomen. De tijd die ertussen ligt laat ik me heerlijk verwennen in een beautysalon met een gezichtsbehandeling en een massage (ja Jerome, lekker hè!). Als ik om 17:00 uur de winkel weer binnenkom, is de dame van de winkel nog bezig de knopen op mijn top te zetten. Met de hand uiteraard! De korte jurk is nog "in de fabriek". Als die uiteindelijk om 17:30 binnen wordt gebracht volgt de laatste pasbeurt. Als ik met een heel kritisch oog kijk, is deze nog niet helemaal perfect (er zitten ook wat vlekjes op, die ik er hopelijk wel uitkrijg), maar ja, er is geen tijd meer om er nog iets aan te doen. Ik reken af en ben 3 prachtige, sjieke kledingstukken rijker. Snel naar het hotel, waar ik nog een laatste douche neem (en helaas mijn ringetjes die ik hier in Ao Nang had gekocht laat liggen... balen) en wacht op de taxi naar het vliegveld voor het begin van een lange reis terug... Van Krabi airport 1 uur vliegen naar Bangkok, daar 5 uur wachten, dan 12 uur naar Rome, daar 4 uur wachten (plus 2 uur vertraging) en dan uiteindelijk in 3 uur naar Schiphol. Daar wordt ik opgewacht door Mick en Carmen. Na zo'n lange reis is het heerlijk opgehaald te worden en leuk om ze weer te zien! Ze hebben goed voor me gezorgd en ik krijg zelfs een ontbijt-starterspakket mee!

Ja, dit is het dan. Het is een prachtige reis geweest. Zeer compleet en afwisselend. Ik heb er elke minuut van genoten. Veel gezien en ontdekt. Elke dag de zon en in een t-shirtje buiten lopen, ik zal het missen. en ook het heerlijke eten en het feit dat je niet zelf hoeft te koken...
Wat ik absoluut niet gemist heb aan Nederland is het weer (open deur) en de verkeersdrukte. Wat ik absoluut wél gemist heb is: jullie! Mijn vrienden, bekenden, relaties, familie... hoe je het ook noemt. Ik heb het meer gemist dan ik verwacht had. Natuurlijk de site heeft erbij geholpen om "contact" te houden, maar het is toch niet hetzelfde en ik kijk ernaar uit om jullie weer te zien en "live" bij te praten!

Bedankt allemaal dat jullie me zo trouw gevolgd hebben. Het heeft meer voor me betekend dan jullie waarschijnlijk beseffen.

Veel liefs
Annelize

p.s. voor de geïnteresseerden: ik zal deze week proberen een aantal foto's op deze site te plaatsen.