motortour naar Sanghklaburi

Hallo daar weer!

Aha, het aantal " aanvragen" voor een kook demonstratie valt nog mee, ha ha, ja hoor, ik zal jullie graag eens mijn kookkunsten laten proven. "Very spicy" neem ik aan? ;-)

14 februari
We hebben het plan opgevat om richting de grens met Myanmar te gaan, naar de 3-pagodenpas. Niet om daar de landsgrens over te steken, maar omdat de route er naartoe beschreven wordt als 1 van de mooiste in Thailand. We huren twee motoren. Dat is nog een heel gedoe. Omdat we een iets zwaarder model willen dan de gangbare 100 CC, vragen we hier en daar wat rond. We vinden een verhuurder die 1 motor van 125 cc heeft. We zeggen dat we even verder kijken en eventueel terugkomen. Recht tegenover deze verhuurder vinden we nog een motor van 125 cc. Voor 150 baht per dag mogen we hem meenemen. We zeggen ja, met in gedachten de andere motor aan de overkant te huren. Na wat geregel met copieen van ons paspoort en een borgsom, lopen we terug naar die eerste verhuurder. Nu heeft hij wel ineens twee motoren van 125 cc in de aanbieding. We hebben er echter al 1 en willen er dus maar 1 huren. Eerst is alles oke en de verhuurder staat erop dat we de motor eerst uitproberen, voordat we besluiten hem te huren. Het is een verwarrend gesprek, want hij denkt nogsteeds dat we er twee willen. Als Jerome met de assistent meeloopt naar de motoren om er eentje uit te proberen, blijf ik bij de eigenaar achter en leg uit dat we er maar 1 willen, omdat we er nu al eentje ergens anders hebben gehuurd, omdat hij er in eerste instantie maar 1 had. Als ik dat vertel is dat kennelijk tegen het zere been en mogen we helemaal geen motor meer van hem huren. Hij gaat uit zijn dak over de overbuurman: die is onbetrouwbaar en daar kan hij niet mee praten. Ik denk eerst nog: tja jij hoeft er niet mee te praten, alleen ons een motor te verhuren, maar de deal wordt afgeblazen. Hij is niet van plan ons een motor te verhuren! Hogelijk verbaasd gaan we daar weg en lopen we verder. Even verder huren we alsnog een 125 cc motor. Deze verhuurder is super super traag met al het papierwerk en in plaats van dat we lekker snel op weg zijn, is het bijna middag als we dan eindelijk uit Kanchanaburi vertrekken. We rijden op de "snelweg", maar dat is niet te vergelijken met de snelwegen bij ons. De weg is prima geasfalteerd, maar er is bijna geen verkeer. We hebben onze rugzakken op onze rug en ik heb mijn regenhoes (tegen het stof, niet tegen de regen) eroverheen. Op een gegeven moment waait de hoes eraf. Geen probleem, ik keer en rijd terug en pak hem van de weg af. Toch wel gemakkelijk als er weinig tot geen verkeer is! Jerome verliest een paar keer zijn helm, die hij niet op heeft gedaan, maar voor in zijn mandje heeft. In Nederland zou zo'n zwaar rollend voorwerp over de weg zeker tot een ongeluk geleid hebben, maar hier is het geen probleem. Na een korte stop bij Say Yok Noy, een waterval, rijden we door tot aan Say Yok Yay National park. Daar kunnen we overnachten in een drijvend guesthouse. De omgeving is prachtig. Groen, aan een mooie rivier en met twee watervalletjes. 's middags gaan we met een groot volt, dat getrokken wordt door een longtail-boat naar de ene waterval. Het vlot wordt zo dicht tegen de waterval aangelegd, dat we kunnen douchen in het vallende water. De rivier stroomt hier hard. We krijgen een zwemvest aan en mogen "zwemmen" naar de andere waterval. Het zwemmen bestaat uit je heerlijk mee laten voeren door de ferme stroming. Erg leuk! Bij de tweede waterval liggen al vele vlotten met daarop volledige bars, waar mensen aan tafels aanzitten te drinken. Wij klimmen op 1 zo'n vlot om te wachten op het vlot dat ons komt ophalen, maar we moeten het "gastvlot" verlaten omdat zij weg gaan varen. Dus weer het water in en verder drijven naar een strandje. Daar worden we later opgepikt en teruggebracht daar onze drijvende slaapplaats.

15 februari.
's ochtends verkennen we per voet het nationale park. Het is hier goed toeven. We maken een wandeling door het bos en horen allerlei vogels om ons heen. Ook zien we regelmatig wat weg schieten in het gebladerte. We bezoeken een grot en lopen een nature-trail die ons door verschillende bossoorten leidt. Een erg mooi park. 's middags gaan we verder op de motor. Het is een erg mooie route. We zien mooie krijtsteen-bergen in de verte en rijden later langs een enorm stuwmeer. Onze eindbestemming vandaag is Sanghklaburi. Als we daar ankomen hebben we het meteen naar ons zin: het is een klein plaatsje, prachtig gelegen aan het stuwmeer en omgeven door dramatisch gevormde krijtsteenbergen. Het guesthouse waar we slapen heeft stenen bungalows en een prachtig onderhouden tuin, waar het goed toeven is. We willen hier blijven! We hebben in Kanchanaburi alles geregeld om de 17e terug te zijn en dat betekent dat we morgen alweer op de terugweg moeten, om niet in 1 keer meer dan 200 km te hoeven rijden, maar we willen hier graag een dag blijven!

16 februari
We besluiten om de motorverhuurbedrijven en het guesthouse in Kanchanaburi waar we gereserveerd hebben, te bellen om te vragen of we 1 dag later terug kunnen zijn. Dat zal ons de ruimte geven om 1 dag hier in Sanghklaburi te blijven. Ik bel als eerste 1 van de motorverhuurbedrijven.... althans dat denk ik. In werkelijkheid bel ik per ongeluk het guesthouse als eerste... en aangezien de man van het guesthouse niet al te goed engels spreekt en ik me er niet van bewust ben de verkeerde aan de lijn te hebben, is dit natuurlijk het ultieme recept voor een gesprek vol misverstanden... elke keer vraagt hier " you want a loom?" en dan zeg ik: " no, I don't want a room, I have a motorbike from you and want to rent it for 1 more day" Ik probeer nog te vragen of er iemand anders is die wel engels spreekt maar daarop krijg ik het antwoord: " yes, I speak english". Uiteindelijk zegt hij dat ik later maar terug moet bellen. Enigszins ontredderd leg ik de telefoon neer. Jerome komt met een briljant plan: hier in dit guesthouse spreken ze goed engels, dus we kunnen hier iemand vragen of die ons wil helpen! Dat is een strak plan en met behulp van 1 van de personeelsleden (en nu wel de goede telefoonnummers!) is het binnen een half uurtje geregeld: we kunnen blijven! We verhuizen wel naar een andere kamer, omdat we de vorige nacht geen eigen badkamer hadden en ik dat toch wel erg op prijs stel. Van een eenvoudige-wel-oke-kamer gaan we naar een enorme "zaal", met prachtige badkamer en een echt hete douche met goede douchekop. Wat een luxe!
We besluiten niet meer de afstand naar de drie-pagodenpas (nog 22 km extra) te rijden. We hebben al heel wat kilometers achter de rug en even een dagje minder rijden is welkom.
In Kanchanaburi zelf is genoeg te doen om ons een dagje bezig te houden. We gaan naar de houten brug, die de langste in het land is en leidt naar een Hmong dorpje aan de overkant. We lopen wat rond. Daar in het dorp (zoals op veel plekken in Zuid-Oost Azie heb ik gemerkt) hebben ze luide muziek... enorme boxen staan er bij verschillende huizen en de volumeknop staat voluit. Het lijkt wel of ze competitie houden! Er is ook een tempel in dit dorp (uiteraard) die van buiten volledig goudkleurig is en er heel anders uitziet dan andere tempels die ik tot nu toe gezien heb. 'smiddags luieren we wat in de tuin en tegen de zonsondergang gaan we weer op pad. Weer naar de brug en de tempel, dit keer om met mooi zacht licht wat foto's te maken.

17 februari
We hebben in totaal 212 km te overbruggen in twee dagen om weer naar Kanchanaburi te gaan. We gaan op pad. De eerste 74 km doen we (behalve voor wat fotostops) in 1 keer. Dat is eigenlijk te lang. Ik ben stijf en mijn armen zijn total-loss. Ik had al veel langer willen stoppen, en we zijn ook een "fresh coffee" -sign gepasseerd, maar ik reageerde te langzaam en waren alweer 10 km verder toen ik bedacht dat ik daar eigenlijk wel graag had willen stoppen. Ik ben blij met de uitindelijke pauze en we besluiten voortaan vaker te stoppen. Onderweg nemen we nog even een D-tour naar de stuwdam. Tenslotte hebben we zo genoten van het stuwmeer, dat we de dam wel eens willen zien. Die valt wat tegen. Hij is vrij breed en de wand is schuin, zodat je niet dat bekende beeld van een stuwdam hebt waarbij je langs een loodrechte wand in een enorme diepte kijkt. We rijden verder. Met wat meer stops overbruggen we toch het grootste deel van de afstand: 160 km. Met enig zoeken vinden we een kamer in een resort: voor 800 baht, de slechtste prijs-kwaliteit verhouding tot nu toe. Ook is het een raar resort: of we zijn volledig buiten het seizoen, of ze zijn niet meer zo volop in business. In ieder geval zijn we de enige gasten. Maar ja, je moet toch wat. Ik ben supermoe en heb nergens meer zin in. Helaas heeft het resort geen restaurant en moeten we er wel op uit. Jerome stelt voor dat hij naar het dorpje rijdt om boodschappen te doen, zodat ik kan uitrusten. Hij komt terug met ingrdienten voor het ontbijt (fruit en yoghurt), maar voor het diner is dat niet gelukt en moeten we toch samen naar het dorp. Gelukkig is het niet ver, maar als we na het eten terug zijn ben ik blij dat ik mijn bed zie en niets meer hoef.

18 februari
De yoghurt die Jerome gisteren gekocht heeft is heerlijk en samen met het fruit maakt het een licht, maar goed ontbijt. We gaan op weg. Het laatste stuk: nog maar 60 km. We hebben wind mee en het rijden gaat gemakkelijk. In no=time hebben we de helft erop zitten. Langs de weg zie ik een bord "fresh coffee" en dat laat ik me geen tweede keer passeren! Het is een grappig tentje, in de middle of nowhere, met goede koffie en heerlijke cakes en andere zoetigheden. Dan rijden we door, het laatste stuk naar Kanchanaburi. We zijn lekker vroeg en hebben daardoor nog een goed stuk van de dag om wat bij te komen. We hadden hetzelfde guesthouse waar we eerder zaten weer gereserveerd, die met die heerlijke tuin. Met een goed boek komen we zo de middag wel door.

De trip naar Sanghklaburi is ons prima bevallen. Ik zal iedereen die naar Thailand gaat aanraden dit deel van het land te bezoeken. Naar mijn mening is dit het mooiste stukje kwa natuur wat ik gezien heb. EN...in tegenstelling tot de meeste andere plekken waar ik tijdens deze reis geweest ben.... de vogels zingen hier volop!

groetjes aan iedereen!
Annelize