Aankomst op Bali

Hallo allemaal,
hierbij het eerste berichtje uit Bali. Met een heerlijke 26 graden, niet al te vochtig en een gesluierd zonnetje. :-)
Groetjes aan iedereen!!

3 september
Vandaag gaat het dan gebeuren: het vertrek naar Bali. Omdat ik op een zeer comfortabele tijd vlieg (14:00 uur), kan ik relaxed opstaan, ontbijten en dan vertrekken. Ik heb besloten met de trein te gaan. Normaal is het zo'n 10 minuten lopen naar station Osseveld, maar omdat mijn tas met duikspullen nogal zwaar is en hij ondanks de wieltjes zich niet heel gemakkelijk laat vervoeren, kost het me nu 20 minuten. Dat valt me eigenlijk nog mee en ik had het dubbele ervoor uitgetrokken, zodat ik toch vroeg op het station ben. Het is me overigens toch gelukt om het gewicht te beperken tot 20 kilo, zodat ik neit hoef bij te betalen voor het overgewicht. Mijn "kleine" rugzak, die als handbagage meegaat, heeft daar echter wel de consequenties van te dragen (letterlijk en figuurlijk) en is nu ruim boven de 10 kilo. Dit wordt echter zelden gecontroleerd en zo ook vandaag dus zeul ik SChiphol rond met een zwaar "dagrugzakje".

Het eerste gedeelte van de vlucht gaat naar Hong Kong. Het vliegtuig zit behoorlijk vol, ik zie zo gauw geen vrije plaatsen. Ik zit naast Claudia, een 22-jarige leuke dame, die voor het eerst alleen reist en voor eht eerste zover weg gaat van huis. Haar eindbestemming is Australie. De entertainmentset van mijn zitplaats is stuk, dus film zit er niet in voor mij op deze vlucht, maar dankzij het gezelschap van Claudia is het toch een prettige vlucht en de 12 uren vliegen gaan relatief snel voorbij. De service is minder dan ik had verwacht. Ik dacht dat Cathay Pacific ook zo'n geweldige service aan boord had.. hmmm.. volgende keer maar weer met Singapore vliegen.

Op Hong Kong heb ik 2,5 uur overstap tijd. Net genoeg om in diverse rijen te staan, een beetje rond te lopen en dan nog even te zitten lezen en wachten op de volgende vlucht. Hoe evrschillend kan het zijn met de mensen die je treft die naast je zitten. Dit keer zit er een stel naast me. De vrouw direct naast me en de man daar weer naast. Ik probeer een praatje aan te knopen, maar dat strandt al snel. Ik vraag me af of de vrouw ziek is, gehandicapt of "gewoon" onderdanig: de man doet alles voor haar: haar gordel vastmaken, de douanepapieren invullen (ik zie net niet of hij ook haar handtekening zet), etc.

Op het vliegveld van Denpasar, Bali, verloopt het zoals dat vaker is in Aziatische landen: enorme rijen voor de douane en ik sta een klein uur in de rij voordat ik dan eindelijk in het land van bestemming ben. Buiten komt de heerlijke warmte en de zon me tegemoet. Ik zoek mijn naam tussen de horden bordjes die buiten door de menigte worden opgehouden. Na enig speurwerk vind ik hem en blij dat de beloofde taxi er inderdaad is, loo ik met de man mee. Ik word keurig door Augustino bij het hotel afgeleverd en onderweg bezig gehouden met de gebruikelijke conversatieonderwerpen.

Het hotel ziet er mooi uit. Al gauw blijkt dat de grandeur er een beetje af is. De kamer is oke maar wel oud en versleten. Ach ja, het is geen 4-sterren hotel in Brussel. Alles doet 't min of meer en ik heb een heerlijk terrasje. Ik kleed me om en neem direct een duik in eht zwembad. ahhhh vakantie!

's avonds loop ik even wat rond om de buurt te verkennen. Ik zit vlakbij het strand en als ik daar wat rondloop word ik aangeklampt door Nikki. Tijdens het obligate " where you from" e.d. vraag ik me al af at ze verkoopt. In dit soort landen en zeker op dit soort plaatsen leidt de riendelijkheid daar tenslotte altijd naartoe. Ze blijkt massages te geven. Ik zeg dat ik daar nu geen wil, maar ogelijk een andere dag. Ze laat me niet eerder los dan dat ik beloof morgen terug te komen. Ondertussen staat ze wat in mijn hand en arm te knijpen, waaraan ik kan voelen dat ze stevige handen heeft. Dat bevalt me wel en dus geen probleem om me morgen heerlijk door haar te laten masseren. Ik vraag welke prijs ze wil, maar als ik morgen pas kom, dan krijg ik morgen pas de prijs zegt ze. oke, ook goed.

Als ik rondloop probeer ik een gevoel voor de prijzen te krijgen. Ik heb wel door dat ik de bedragen ongeveer met 7 moet vermenigvuldigen, maar ben behoorlijk in de war wat het aantal nullen betreft. Op het vliegveld heb ik 400.000 rp gepind, het hoogst mogelijke bedrag. Ik ga er vanuit dat dit 280 euro is, een normaal bedrag om te pinnen, zeer als hoogst mogelijke bedrag. Alleen... als ik hier op straat loop klopt daar niks van. Massages zouden dan zo rond de 56 euro zijn en het eten rond de 35 euro. Veel te veel voor zo'n land als dit. Ik moet dus concluderen dat ik er een nul naast zit. Maar... dan heb ik dus maar 28 euro gepind? Als hoogst mogelijke bedrag? oplichters! want ik betaal 3,50 euro per opname aan mijn bank, dus dat komt nu wel als een vrij hoog percentage uit van de 28 euro! Plus dat ik nu dus snel weer moet pinnen. Tja, dan had ik me thuis maar wat beter voor moeten bereiden.

Tijdens het rondlopen snuif ik de sfeer op. Het voelt heel erg als Thaildn, Phuket en ik heb nauwelijks het idee dat het alweer 8 maanden geleden is dat ik daar rondliep. Alsof ik direct van daar naar hier ben gevlogen en nauwelijks een paar honder kilometer heb afgelegd. Miscshien dat ik morgen de verschillen zal ontdekken.