Meer van hetzelfde

Hallo allemaal, hier voorlopig mijn laatste berichtje voordat ik het ruime sop kies. Bedankt voor jullie ebrichtjes. Het is echt leuk te weten dat jullie meelezen en me dat op deze manier laten weten. Ik hoop dat alles goed is met jullie in Nederland!

15 januari
Weer een dagje lezen, luieren, lekker eten, nog even een duiktripje boeken (voor morgen) en een beetje rondtoeren.
Tja, de dagen worden saai.... hoewel ik het zo totaal niet beleef en nog van elke minuut geniet. Maar er gebeurt niet veel om over naar huis te schrijven. Nou ja... het verkeer blijft een bron van inspiratie. Ik heb er vorige keer al uitgebreid over geschreven, maar ik het het gevoel dat ik er wel een boek over zou kunnen schrijven. Over de creatieve verkeersmaatregelen bijvoorbeeld, daar kan onze minister of staatssecretaris nog wat van leren. Zo hebben ze hier ter aanmoediging borden langs de kant gezet met de slogan "Drive Fast, Take Care". Op sommige rotondes word je, zodra je erop rijdt, direct weer langs de eerste uitrit afgeleidt, om vervolgens in die straat, waar je helemaal niet wou wezen, om te keren (u-turn) om de rotonde nogmaals van die kant aan te kunnen vallen. Of dan de straten in Patong, waarvan ze de verkeersstroom van sommige (niet allemaal natuurlijk, dat zou te logisch worden) veranderd hebben en je nu ineens rechts moet rijden in plaats van links. Ja, het blijft boeiend.

Een andere boeiende bezigheid is het observeren van de toeristen. Om hier tussen de toeristen niet op te vallen, ben je bij voorkeur scandinavisch (met name Zweeds) of (erger) Rus. Je torso (lees: buik) heeft een indrukwekkende postuur of je bent gesierd met vele tatoeages (de combinatie is ook veelvuldig aanwezig). Als je een Rus bent kijke je sjagrijnig om je heen en praat op een toon die doet vermoeden dat alles hier slecht is (ik ben blij dat ik het allemaal niet kan verstaan), voorts trek je je van niemand iets aan (je bent tenslotte alleen op de wereld) en zorgt op botte wijze dat je krijgt wat je wilt hebben.

16 januari
De laatste "losse" duikdag. Dit keer weer met Eurodivers, die mij het beste bevallen zijn, naar Koh Dok Mai, King Cruiser (wrakduik) en Sharkpoint. Hoogtepunt zou het wrak moeten zijn, maar (niet voor de eerste keer) merk ik dat dat toch niet mijn favoriete soort duik is. Het schip ligt diep (dus een korte duik), er is verder niets anders te zien dan blauw en bij zo'n groot schip raak ik altijd mijn orientatie kwijt, geholpen door het slechte zicht en het feit dat ik geen kompas bij me heb (volgende keer toch meenemen). De safety balloon, die ik gisteren toch maar voor mezelf heb aangeschaft, doet het prima. Mijn buddy is Veronique, een Franse dame die geen woord Engels spreekt, dus het is een goede dag om mijn Frans weer eens te oefenen. Ze is een goede duikster. Als paar zijn we degenen die het langst met onze lucht doen en dus het langst onder water blijven en dus het laatst uit het water komen. Hierdoor moeten we voor de tweede duik (de wrakduik) op het schip wachten totdat onze surface time een uur bedraagt, terwijl de rest al onder de waterspiegel is verdwenen. Daardoor zijn we alleen met z'n tweeen en kunnen we ons niet aansluiten bij een ander groepje, wat mijn gebrek aan orientatie op het wrak zou kunnen compenseren (Veronique volgt gedwee). Ik zorg dat we netjes binnen de 3 minuten van de decompressietijd blijven, waardoor we op een gegeven moment naar boven moeten. Door het slechte zicht verliezen we al snel oogcontact met het wrak en bevinden we ons omringd door alleen maar blauw. Hoewel we pas 30 minuten aan het duiken zijn, heeft dit geen zin en besluit ik (uiteraard na gecheckt te hebben bij Veronique) de duik te beeindigen.

17 januari
De laatste dag van luieren en lezen. Het is ook de eerste dag van niet-stralende-zonneschijn. Eigenlijk is eht wel lekker dat het een keertje bewolkt is. Als ik 's middags ergens wat heb gedronken en net heb afgerekend, breekt de hemel open. Een tropische regenbui. Dan nog maar even blijven zitten... Als het weer droog is stop ik op en loop naar mijn motortje toe. De helm ligt zoals gebruikelijk in het mandje voorop. Dit keer met de holle kant naar boven, dus een mooie waterplas bevindt zich in het binnenste. Ik draai hem om om hem leeg te laten lopen, maar kennelijk is nog niet alle water weg, want als ik hem opzet krijg ik alsnog een douche over me heen.... en ik was tot nu toe zo mooi droog gebleven!

18 januari
Vandaag de laatste dag op het vaste land. Nog een keertje koffie drinken bij de koffietent waar ze mijn bestelling al kennen als ik binnenkom, nog wat rondlopen (de motor is al ingeleverd), toch maar wat foto's maken van deze omgeving, een laatste keer een bezoek aan het internetcafe (waar ik dit bericht typ) en dan wachten op de transfer. Om 16.00 uur zal ik opgehaald worden en naar de boot gebracht worden, waar ik de volgende 8 dagen en nachten op zal blijven. Een liveaboard met bezoek aan de Similan- en Surin eilanden en vervolgens naar het noorden, naar Myanmar, waar het duiken hopelijk nog wat "puurder" is dan hier. We gaan hopelijk mooie dingen zien... haaien, manta's En.... dit jaar wil ik heel graag de walvishaai zien, de grootste vis ter wereld en ondanks dat hij een haai is, volledig leeft op plankton. Ze zijn al gesignaleerd (normaal begint het seizoen in februari), dus Duimen!!!